Na twee verloren wedstrijden was het eigenlijk wel eens tijd om te gaan scoren voor het Hofstad-zestal dat in de ZHDB-Hoofdklasse uitkomt. Of de tegenstander, Damlust, daar nu het meest geschikte tegenstander voor was, is zeer de vraag. Gelukkig hielp het dat Damlust mee door maar met vijf man te verschijnen, waardoor we met 2-0 begonnen.
Een tweede opsteker was de remise van Frans Teijn tegen André Venema, zodat we al halverwege het gewenste aantal bordpunten waren. Maar verliespartijen konden niet uitblijven. Hans van Woerkom werd vakkundig gemangeld door Erno Prosman en Nizaam Muradin raakte tegen Erik Hoogendoorn ook ergens de weg kwijt. Zo leek Damlust de buit toch binnen te hebben. Echter wist Arwien Bhagwandas goed stand te houden, ondanks zijn slecht-ogende stand. Hij kampte met een achtergebleven schijf op 46 tegenover een zwarte op 36. Het leek een kwestie van tijd totdat Friso Fennema door zou breken, maar dat was best lastig.
En intussen kwam Harry Zandvliet steeds beter te staan. In een dun klassiek standje nam zijn tegenstander de verkeerde uitweg en er kwam een gewonnen eindspel uit rollen. Het kostte Harry veel zweetdruppels om de stand ook werkelijk te winnen, zeker met continu maar 1 minuut op de klok. Maar uiteindelijk gaf Henk van Klaveren zich toch gewonnen toen de 4-om-2 stand kansloos bleek.
Intussen had Arwien de remise ook binnen, sterker nog, ook hij stond zelfs even gewonnen! Maar het belangrijkste was dat het gelijkspel tegen één van de twee titelkandidaten toch nog binnen gesleept werd.