Het eerste leek in Hazerswoude goed op weg naar een mooi resultaat, maar op het eind liep het op veel borden helemaal mis. Uiteindelijk werden we met een bittere 10-6 nederlaag terug naar Den Haag gestuurd.
Hans den Engelsman was blij met Steven den Hollander eindelijk weer eens een interessante partij op het bord te kunnen zetten. En dat gebeurde dan ook met een kleine afwijking van de Leningrader Variant. Hans nam een centrumvoorpost waardoor een damzet naar 50 dreigde. In het vervolg liet Hans echter een vereenvoudiging toe, die hem de centrumschijf kostte. Een zeldzame nederlaag was het gevolg.
Intussen scheen op diverse andere borden de zon. Herman had zijn sterke tegenstander verrast met een Coup Royal met dam, Talha en Gerard zetten hun tegenstanders onder zware druk (zowel op het bord als de klok) en Hans van Woerkom veroverde een schijf. Een goed resultaat hing in de lucht.
Het weer sloeg om toen Gerard zijn goede positie verknalde en opnieuw kon beginnen in een 6-om-6 stand. Bé Eggens liet zich in een dunne stand verrassen door Brunssum-winnaar Wouter Morssink. Na het offer en achterloop was het nog steeds remise, maar Bé zag het niet. Geen schande tegen Wouter, maar wel zuur als je zo dichtbij bent. En ook Radjen Kalloe verzuimde eerste een kansrijke voortzetting en trapte toen in een niet zo moeilijke damzet. Au!
Hans van Woerkom en Talha Majeed wisten hun partij wel netjes te winnen, maar het stond dus wel 6-4 achter. Toen ook Harry, die als gevolg van een hangende schijf op 46 een korte-vleugel-opsluiting kreeg opgedrongen, door de complicaties de boot in ging, was het zelfs 8-4.
Gerard kreeg nog heel licht voordeel in een 4-om-4 schijvenspel, maar dat werd toch gewoon remise. En ook Herman raakte zijn dam kwijt waarna het weer gelijk stond en ook dat werd remise. Een nogal zure 10-6 nederlaag nadat op te veel borden punten werden gemorst.